home
***
CD-ROM
|
disk
|
FTP
|
other
***
search
/
MACD 5
/
MACD 5.bin
/
magazyn_amiga
/
5
/
ami002_drukarkowy_shareware
< prev
next >
Wrap
Text File
|
1997-09-16
|
12KB
|
254 lines
DRUKARKOWY SHAREWARE
<lead>Zgodnie z tradycjâ, w ramach kaûdego gîównego tematu numeru
prezentujë kilka najbardziej, moim zdaniem, interesujâcych
programów shareware i public domain, zwiâzanych z tym tematem.
Równieû wôród programów zwiâzanych z drukarkami znajdziemy sporo
interesujâcych pozycji.
<a>Jarosîaw Horodecki
<sr>Miser Print v1.17
<txt>Ten niewielki program autorstwa Guentera Boettgera naleûy do
sporej grupy programów, napisanych z myôlâ o oszczëdzaniu papieru
i drukarki. Miser Print umoûliwia mianowicie drukowanie tekstów
w taki sposób, ûe na jednej kartce umieszcza sië do oômiu stron
tekstu, po cztery na kaûdej stronie kartki. Dziëki temu
oszczëdziê moûna zarówno czas, jak i potrzebny do drukowania
papier.
Jak na program o tak wâskim zakresie zastosowaï MiserPrint jest
napisany bardzo starannie i ma bardzo przejrzysty graficzny
interface uûytkownika. Autor pomyôlaî takûe o kilku opcjach,
które znacznie uîatwiajâ pracë. Przy tym Miser Print ma
stosunkowo niewielkie wymagania. Wystarczy KS 2.04, 1 MB RAM-u
oraz drukarka zgodna z HP DJ500. W praktyce jednak program ten w
miarë dobrze dziaîa takûe z innymi drukarkami, jak na przykîad HP
LJ 4L.
Tekst, który chcemy wydrukowaê, trzeba oczywiôcie najpierw
wczytaê. Wystarczy w tym celu klinâê nad gadûetem przy polu
FILENAME i skorzystaê ze zwykîego systemowego requestera.
Nastëpnie ustalamy wielkoôê kartki (A4, Letter, Legal) oraz
parametry wydruku: ukîad tekstu na kartce (1 x 1, 1 x 2, 2 x 2)
oraz krój czcionki (gothic, courrier) i gëstoôê druku (od 8 do 16
lpi). Wszystkie te parametry wpîywajâ oczywiôcie na jakoôê druku,
ale takûe na stopieï upakowania informacji na jednej kartce, przy
czym zachodzi tu prosta zaleûnoôê: im wiëcej tekstu, tym gorsza
jego jakoôê.
Oprócz opcji zwiâzanych z ukîadem tekstu na kartce mamy równieû
moûliwoôê ustawienia kilku parametrów, zwiâzanych z interpretacjâ
poszczególnych znaków kontrolnych, jak FORMFEED, ESC oraz TAB.
Moûna teû wîâczyê nagîówki i stopki dodawane na kaûdej stronie
wydruku. Oczywiôcie moûna zdefiniowaê informacjë, jaka ma byê w
tych staîych elementach kaûdej strony przekazywana (data, numer
strony itp.).
Po ustawieniu wszystkich parametrów druku wedîug swojego uznania
moûna jeszcze przed rozpoczëciem samego procesu drukowania
zobaczyê, jak przygotowywany dokument bëdzie wyglâdaî na
papierze. Sîuûy do tego opcja PREVIEW, która wyôwietla wszystkie
strony wydruku, oczywiôcie zamiast normalnego tekstu pojawiajâ
sië kreski udajâce poszczególne linijki. To jednak zupeînie
wystarczy do sprawdzenia, ile miejsca dokument bëdzie zajmowaî
oraz jak bëdzie wyglâdaî.
<sr>Fnt2Prt
<txt>Program ten, autorstwa Wernera Freytaga, moûe okazaê sië
pomocny dla wszystkich kolekcjonerów krojów czcionek. Niestety,
nie bëdzie on zbyt uûyteczny dla profesjonalistów, na co dzieï
zajmujâcych sië DTP. Powód jest doôê prosty, ale o tym za chwilë.
Fnt2Prt, jak moûna sië domyôliê, patrzâc na jego nazwë, sîuûy do
drukowania krojów czcionek, znajdujâcych sië w katalogu "Fonts:".
Oczywiôcie drukowana jest jedynie próbka wyglâdu kaûdej czcionki
we wszystkich dostëpnych rozmiarach. Program potrafi sobie
poradziê ze standardowymi czcionkami amigowskimi, z Intellifonts
oraz Agfa-Compugraphic. Niestety, nie moûe drukowaê ûadnych
czcionek, uûywanych powszechnie w DTP, jak na przykîad Adobe Type
1 (postscriptowe), czy nawet amigowskie kroje czcionek SoftLogic.
To jest wîaônie powód, dla którego program ten nie bëdzie zbyt
uûyteczny dla profesjonalistów.
Obsîuga programu jest szalenie prosta. Przy uruchomieniu wczytuje
on z katalogu fonts: wszystkie kroje czcionek i wyôwietla ich
listë w specjalnie wydzielonym okienku. Po wczytaniu wszystkie
kroje sâ zaznaczone i jeûeli w tym momencie wybierzemy opcje
PRINT, wszystkie zostanâ wydrukowane.
Oczywiôcie istnieje moûliwoôê dokonania wyboru tego, co ma zostaê
wydrukowane. Sîuûy do tego szereg funkcji, dziëki którym moûna
zarówno zawëziê zakres pokazywanych w okienku nazw krojów, jak i
wybraê filtr, wedîug którego bëdâ zaznaczane lub odznaczane
fonty. Wyznaczaê moûna równieû maksymalnâ wielkoôê czcionek,
jakie majâ byê uwzglëdnione podczas wydruku. Moûna teû sobie
zaûyczyê, aby wyôwietlane byîy czcionki tylko proporcjonalne, czy
teû tylko zwykîe systemowe fonty lub tylko w standardzie
Intellifonts.
Po dokonaniu wszystkich tych wyborów pozostaje juû tylko
skorzystanie z opcji PRINT i czekanie na gotowy wydruk naszego
zestawu czcionek. Dziëki niemu duûo szybciej moûna w póúniejszej
pracy z Amigâ znajdowaê potrzebne kroje.
<sr>Super Print
<txt>Jest to jedno z wielu narzëdzi, które stanowi alternatywë
wobec komendy TYPE AmigaDOS-u. Oczywiôcie nie jest to, jak
wspomniany pierwowzór, jedynie prosta komenda, ale prosty
wprawdzie, jednak wyposaûony w GUI, program.
Super Print wprowadza wiele udogodnieï, choê od przyjëtych w
dziedzinie tych programów standardów zbytnio nie odbiega. Na
poczâtku trzeba oczywiôcie wskazaê plik tekstowy, przeznaczony do
druku. Nastëpnie mamy do wyboru szereg opcji, które majâ wpîyw na
wyglâd wydruku.
Trzy podstawowe parametry, czyli marginesy oraz liczbë linii na
kaûdej stronie, ustalamy za pomocâ standardowych programów
systemowych do tego przeznaczonych. Zdefiniowaê moûna natomiast
nagîówek oraz stopkë, jaka bëdzie umieszczana na kaûdej stronie
wydruku. Moûliwe jest okreôlenie ich wielkoôci (liczby
zajmowanych przez nie linii) oraz ewentualnego sposobu ich
wyróûnienia. Moûna zastosowaê krój czcionki, wytîuszczony lub
pochylony, oraz oczywiôcie zwykîâ czcionkë.
Niestety, wybór zawartoôci tych pól jest stosunkowo niewielki.
Moûna wybraê jedynie numer strony lub specjalny tekst definiowany
przez uûytkownika. Niewâtpliwie autor mógî pomyôleê o nieco
szerszym wykorzystaniu tej opcji.
Dodatkowe ustawienia, dotyczâce wydruku, znajdujâ sië takûe w
menu OPTIONS. Wybranie odpowiedniego gadûetu, znajdujâcego sië w
gîównym okienku programu, spowoduje otwarcie drugiego okienka.
Znajdziemy w nim kilka opcji, za pomocâ których zdefiniowaê moûna
ogólne parametry wydruku.
Okreôlamy wiëc, jak program ma sië zachowaê po natrafieniu w
drukowanym tekôcie na linië przekraczajâcâ swojâ dîugoôciâ
dîugoôê linii na papierze, sposób postëpowania ze znakami
FORMFEED, liczbë znaków na cal, tryb drukowania, umiejscowienie
zdefiniowanego tekstu w stopce i nagîówku. Moûna teû zdefiniowaê
dowolny wyglâd linijki, prezentujâcej numer strony. Przydatnâ
opcjâ jest równieû moûliwoôê wydruku tylko parzystych lub tylko
nieparzystych stron. Dziëki temu moûna wydrukowaê caîy tekst
obustronnie, oszczëdzajâc sporo papieru.
Po ustawieniu wszystkich parametrów pozostaje juû tylko
wydrukowanie dokumentu. Nic prostszego!
<sr>MCMaster
<txt>Program ten naleûy juû do zupeînie innej kategorii niû trzy
opisane wyûej narzëdzia. Jest czëôciâ równieû sporej grupy
programów, przeznaczonych do drukowania wkîadek do kaset, pîyt
kompaktowych, wizytówek, naklejek adresowych i wielu innych
drobiazgów. MCMaster, autorstwa Michaela Waltza, to program
îâczâcy cechy w miarë wygodnego narzëdzia, pomocnego w
zarzâdzaniu domowymi zbiorami kaset, oraz typowego programu
drukujâcego wkîadki do kaset.
Z pewnoôciâ nie jest to program najnowszy. Opisywana przeze mnie
wersja byîa napisana w 1993 roku i, o ile mi wiadomo, nowsza nie
jest dostëpna. Niesie to ze sobâ pewne wady programu, jak na
przykîad brak moûliwoôci pracy w okienku na Workbenchu, czy teû
korzystania z innych, niû systemowe, trybów graficznych. Jest to
z pewnoôciâ spora niedogodnoôê dla wîaôcicieli rozbudowanych
modeli Amigi, ale idealny "program dla Kowalskiego".
Jak wspomniaîem, MCMaster doskonale speînia rolë prostej bazy
danych. Ôwiadczy o tym szereg opcji, jak moûliwoôê wczytywania i
nagrywnia na dysk listy kaset, wpisywanych do programu,
umoûliwienie uûytkownikowi tworzenia takiej listy oraz edycji,
usuwania i dodawania nowych pozycji. Moûna takûe wykonywaê
podstawowe operacje na tzw. schowku, czyli kopiowanie do schowka,
wstawianie do schowka oraz wycinanie z niego zawartoôci wybranych
pól.
Sâ równieû odpowiednie opcje wyszukiwania wedîug zadanego klucza.
Moûna we wszystkich rekordach przeszukiwaê pola nazwy zespoîu,
nazwy albumów, tytuîy piosenek lub wszystkich pól naraz. Moûna
teû tworzyê listy zespoîów, albumów lub piosenek, w razie
potrzeby uporzâdkowane alfabetycznie. Na tym sië jednak koïczâ
funkcje typowe dla bazy danych.
Pozostaîe opcje sîuûâ do odpowiedniego skonfigurowania
poszczególnych informacji, które znajdâ sië na wydruku, czyli
zostanâ umieszczone na wkîadce do kasety. Ustawiê moûna wiëc dla
kaûdej strony kasety osobno: uûyty system redukcji szumów
(Dolby-C, Dolby-B, DBX oraz ûaden), úródîo nagrania (LP, CD,
radio, DAT, róûne lub nieznane). Drukowany jest takûe numer
kasety oraz nazwisko i adres jej wîaôciciela. Ten ostatni element
moûe byê oczywiôcie w dowolny sposób zmieniany. W wyznaczonych do
tego celu polach mogâ sië wiëc znaleúê zupeînie inne informacje.
W archiwum programu, znajdujâcym sië w Aminecie, umieszczona jest
jedna przykîadowa baza danych, zawierajâca kilkadziesiât pozycji.
Jest ona niewâtpliwie idealnym przykîadem dla osób, które zechcâ
wypróbowaê program przed podjëciem decyzji, czy warto go uûywaê.
<sr>YearPrintQ
<txt>Ten wyjâtkowo prosty program, autorstwa Dietera Temme, to
nic innego, jak narzëdzie do wydruku kalendarza dla dowolnie
wybranego kwartaîu dowolnego roku.
Program ten po uruchomieniu otwiera okienko, w którym jest
dostëpnych kilka opcji. Za ich pomocâ moûna wybraê okres, jakiemu
ma odpowiadaê drukowany kalendarz: caîy rok lub jeden z czterech
kwartaîów. Moûna wybraê oczywiôcie równieû rok. Dostëpne sâ takûe
dwie opcje, okreôlajâce bardziej wyglâd wydruku niû to, co ma byê
wydrukowane. Uûytkownik moûe mianowicie ustawiê liczbë znaków na
cal w wydruku oraz rodzaj grafiki, jaka ma byê uûyta (ramki z IBM
PC lub oparta na standardowych znakach specjalnych).
I to juû wszystko, co oferuje YearPrintQ. Wybieramy opcjë PRINT
CALENDAR i kalendarz gotowy.
<sr>AudioED
<txt>Jest to niewâtpliwie jeden z najbardziej rozbudowanych
programów do przygotowania i drukowania róûnych wkîadek do
zwykîych kaset magnetofonowych, jak i taôm cyfrowych DAT. Autorem
programu, który rozpowszechniany jest jako shareware, jest Frank
Enderle. W sieci Aminet dostëpna jest, niestety, tylko zuboûona
wersja demonstracyjna programu. W peîni dziaîajâca wersja
dostëpna jest u autora po zapîaceniu ûâdanej przez niego sumy.
AudioEd pracuje w oparciu o system MUI, który jest tym samym
niezbëdny do jego uruchomienia. Uûycie MUI sprawia oczywiôcie, ûe
AudioED staje sië o wiele atrakcyjniejszy, zwîaszcza od strony
szaty graficznej i zastosowanych rozwiâzaï w graficznym
interfejsie uûytkownika.
Podobnie jak wyûej opisany MCMaster, tak i AudioED speîniaê moûe
rolë prostej bazy danych, dysponujâcej podstawowymi funkcjami. Ze
wzglëdu na ograniczonâ objëtoôê naszego miesiëcznika nie bëdë juû
szczegóîowo opisywaî AudioED-a. Wystarczy wspomnieê, ûe
wyposaûony on jest we wszystkie funkcje niezbëdne do w miarë
eleganckiego przygotowania wkîadki do kasety, czyli edycjë
tytuîów albumów, tytuîów poszczególnych utworów, czasu ich
trwania, úródîa nagrania oraz sposobu korekcji szumów.
Krótko mówiâc, AudioED jest programem nie odbiegajâcym zbytnio od
przyjëtych w tej dziedzinie standardów. Tym, co go wyróûnia, jest
jedynie bardzo starannie i logicznie zaprojektowane GUI.
Na tym koïczë ten doôê krótki przeglâd programów shareware i
public domain, zwiâzanych z drukarkami oraz drukowaniem.
Oczywiste jest, ûe tematu nie wyczerpaîem, jednak opisanie
wszystkich, nawet tylko najbardziej interesujâcych, programów
zajëîoby duûo wiëcej miejsca. Mam jednak nadziejë, ûe tych kilka
przedstawionych przeze mnie propozycji pomoûe w znalezieniu
przydatnych w pracy z Amigâ narzëdzi.